...εκεί που ανθίζουν τα λουλούδια...

(shot by justelene)

Οι άνθρωποι χαμογελούν στις χορταριασμένες ανηφοριές

Τα δέντρα ψηλώνουν ως τις κορυφές των βουνών

Ο ήλιος βαμμένος πορφυρός βουτάει πίσω από τα σύννεφα

Κι η σελήνη ολόγιομη γλιστράει ανάμεσα στα φύλλα


Εκεί που τα λουλούδια ανθίζουν

Κι ο άνεμος ανέμελος φυσά

χωρίς να αφήνει ίχνη

...birthday suit...

Ανάμεσα στα χέρια
Το δέρμα ζαρώνει
Ρυτιδώνουν οι ιστοί
Γίνονται κόμποι μικροί

Οι άνθρωποι ζουν
Ανάμεσα σε φύλλα
Σε ανηφοριές

Κάποιος τράβηξε το σώμα της
Πιο πέρα από τον τοίχο
Το πέταξε στη θάλασσα
Και ήπιε το νερό

...Η ξυλένια κούκλα...

(από το εξώφυλλο του θεατρικού προγράμματος 2007-2008)

...η ξυλένια κούκλα στροβιλίζεται...με ανάσες γρήγορες κοφτές...

...ο ξυλοκόπος Θεός κόβει κι άλλα ξύλα...τεμαχίζει...

...το ξύλο είναι το όριο...

...το νερό είναι δροσιστικό... ξεδιψάει την ξυλένια κούκλα...

...η ξυλένια κούκλα στροβιλίζεται...με ανάσες γρήγορες κοφτές...

...οι ξυλένιες λεπίδες του φορέματός της εκσφενδονίζονται...

...ένα χέρι ξεφλουδίζει το κέλυφος με προσοχή...

...το νερό δροσίζει την ξυλένια κούκλα...

Ένα παραμύθι από τις "Μαγικές Σβούρες"

(http://www.magikessvoures.gr/)

Κηποθέατρο Δήμου Νίκαιας

25/6/2008

(Σκηνοθεσία Δημ. Αδάμη)

Για την ευγενική Δόμνα κι όλες τις μαγικές σβούρες που ενορχηστρώνει,

αλλά και τη γλυκιά Στέλλα,

που τις συνάντησα ξανά και μου διηγήθηκαν το παραμύθι της Ευγένας.